Hoe moet bij het ontwerpen van Spunbonded No-woven Fabric-verpakkingsmaterialen rekening worden gehouden met de slijtvastheid en milieubescherming van het materiaal?

Bij het ontwerpen Spunbonded niet-geweven stof verpakkingsmaterialen is het van cruciaal belang om uitgebreid rekening te houden met de sterkte, slijtvastheid en milieuvriendelijkheid van de materialen. Verpakkingsmaterialen moeten niet alleen voldoen aan fundamentele fysieke prestatie-eisen, maar ook voldoen aan de trend van duurzame ontwikkeling en milieubescherming. Hieronder volgen enkele belangrijke richtingen voor het optimaliseren van het ontwerp door deze drie factoren uitgebreid in overweging te nemen:

Materiaalsterkte is een van de basisvereisten bij het ontwerpen van verpakkingsmaterialen. Verpakkingsmaterialen moeten voldoende sterk zijn om fysieke schokken te weerstaan, zoals druk, uitrekken en scheuren die kunnen optreden tijdens transport, opslag en behandeling.
Het gebruik van zeer sterke polymeren is de sleutel tot het verbeteren van de sterkte van niet-geweven stoffen. Polypropyleen (PP) is een veel voorkomende non-woven grondstof en wordt veel gebruikt op verpakkingsgebied vanwege de goede sterkte en duurzaamheid. Als een niet-geweven stof met een hogere sterkte vereist is, kunnen versterkende materialen zoals polyester (PET) of nylon (PA) worden toegevoegd.
Door de parameters van het spinproces aan te passen (zoals de spindichtheid van de vezel, de verwevingsmethode, enz.), kan de mate van verweving tussen de vezels worden verhoogd en kan de treksterkte en scheursterkte van de niet-geweven stof worden verhoogd. kan worden verbeterd. Versterk de hechtkracht van de vezels om ervoor te zorgen dat elke laag niet-geweven stof een hoge algehele sterkte heeft.
Door spingebonden non-wovens te combineren met andere materialen (zoals films of stoffen), wordt hun treksterkte vergroot. Composietmaterialen kunnen bijvoorbeeld het ademend vermogen en de lichtheid van non-wovens behouden, terwijl ze de scheur- en slijtvastheid verbeteren.
Slijtvastheid is een belangrijke eigenschap van verpakkingsmaterialen bij feitelijk gebruik, vooral in transport- en wrijvingscontactomgevingen. Verpakkingsmaterialen moeten externe wrijving en slijtage effectief kunnen weerstaan ​​om schade te voorkomen.
Door het vezeloppervlak fysisch of chemisch te behandelen (zoals warmtebehandeling, coating, enz.), worden de oppervlaktehardheid en slijtvastheid van de vezel verbeterd. Bijvoorbeeld het aanbrengen van anti-slijtage coatings of het toevoegen van versterkende materialen (zoals anti-slijtage additieven) tijdens het productieproces om de duurzaamheid ervan te verbeteren.
Het combineren van spingebonden non-wovens met slijtvastere materialen (zoals synthetische vezels, polyesterfilms, enz.) kan de antiwrijvingseigenschappen van non-wovens effectief verbeteren en de levensduur van verpakkingsmaterialen verlengen.

Het vergroten van de dikte van non-wovens of het vergroten van de dichtheid van vezels kan ook helpen hun slijtvastheid te verbeteren. Bij het ontwerpen van verpakkingen moeten de dikte en dichtheid van het materiaal worden geoptimaliseerd in overeenstemming met de daadwerkelijke gebruiksomgeving om ervoor te zorgen dat de verpakking wrijvingsschade tijdens transport kan weerstaan.
Met de toename van de milieuregelgeving en de vraag van de consument naar groene producten, wordt milieubescherming steeds meer gewaardeerd bij het ontwerpen van verpakkingen. Door materialen en productieprocessen te kiezen die aan de milieueisen voldoen, kan de negatieve impact van producten op het milieu worden verminderd.
Het kiezen van afbreekbare grondstoffen is de sleutel tot het verbeteren van de milieubescherming van verpakkingsmaterialen. Traditionele non-woven materialen zoals polypropyleen (PP) en polyester (PET) kunnen tijdens de verwerking milieuvervuiling veroorzaken, maar door het gebruik van biobased materialen of afbreekbare polymeren (zoals PLA polymelkzuur) in plaats van traditionele kunststoffen kan natuurlijke afbraak worden bereikt nadat de gebruikscyclus van verpakkingsmaterialen eindigt, waardoor de impact op het milieu wordt verminderd.
Kies materialen die gerecycled en hergebruikt kunnen worden, en ontwerp verpakkingsstructuren die gemakkelijk te recyclen zijn. Spingebonden niet-geweven stoffen zelf hebben goede recyclingprestaties, vooral wanneer polypropyleen als grondstof wordt gebruikt, die kan worden hergebruikt door middel van eenvoudige mechanische recycling of chemische recycling om de verspilling van hulpbronnen te verminderen.
Optimaliseer productieprocessen om het energieverbruik te verminderen. Bij het ontwerpen van productieprocessen kunt u ervoor kiezen om energiebesparende apparatuur en groene productieprocessen te gebruiken, zoals het gebruik van invertervoedingen, het verbeteren van de vezeluniformiteit en productie-efficiëntie, enz., om het energieverbruik van de niet-geweven productie te verminderen en de kooldioxide te verminderen uitstoot.
Probeer bij het productieproces van niet-geweven stoffen het gebruik van schadelijke stoffen en chemische additieven (zoals giftige kleurstoffen, zware metalen, weekmakers, enz.) te vermijden, gebruik onschadelijke additieven die aan de milieunormen voldoen en zorg ervoor dat het product tijdens gebruik en verwijdering geen schade toebrengen aan het milieu en het menselijk lichaam.
Bij het ontwerp van verpakkingsmaterialen is er een zeker evenwicht tussen sterkte, slijtvastheid en milieubescherming. Hieronder volgen enkele strategieën voor het optimaliseren van het ontwerp:
Terwijl de sterkte van het materiaal wordt gewaarborgd, kunnen de milieuprestaties worden verbeterd zonder dat dit ten koste gaat van de productkwaliteit door afbreekbare materialen te selecteren of de vezelstructuur te optimaliseren. Door het gebruik van afbreekbaar polyester of gemengde natuurlijke vezels kan bijvoorbeeld milieubescherming worden bereikt, terwijl het verpakkingsmateriaal voldoende sterkte heeft.
Om de slijtvastheid van niet-geweven stoffen te verbeteren, kunnen versterkte composietmaterialen of antislijtagecoatings op passende wijze worden gebruikt, maar tegelijkertijd moeten milieuvriendelijke coatingmaterialen worden geselecteerd om het gebruik van chemicaliën te vermijden die schadelijk zijn voor de huid. het milieu. Zo kunnen in plaats van oplosmiddelgebaseerde coatings bijvoorbeeld coatings op waterbasis worden gebruikt om de impact op het milieu te verminderen.
De prestaties van niet-geweven stoffen kunnen worden verbeterd door een redelijk structureel ontwerp. Bij het ontwerpen van verpakkingen kan een meerlaags ontwerp of de toevoeging van verschillende functionele lagen (zoals een anti-ultraviolette laag, een waterdichte laag, een warmte-isolatielaag, enz.) worden gebruikt om de uitgebreide prestaties van het materiaal te verbeteren en ervoor te zorgen dat de verpakking voldoet zowel sterkte- als slijtvastheidseisen en eisen op het gebied van milieubescherming.
Gecombineerd met de vooruitgang van de moderne materiaalkunde kunnen antibacteriële functies, anti-ultraviolette functies, enz. aan niet-geweven stoffen worden toegevoegd om hun toegevoegde waarde te vergroten. Deze functionele verbeteringsmaterialen kunnen niet alleen de functionaliteit van de verpakking verbeteren, maar ook de concurrentiepositie op de markt tot op zekere hoogte verbeteren zonder de eisen op het gebied van milieubescherming in gevaar te brengen.

Door voortdurende innovatie en de toepassing van groene productietechnologie kunnen de hoge prestaties van verpakkingsmaterialen worden gegarandeerd en tegelijkertijd de impact op het milieu worden verminderd, waardoor wordt voldaan aan de behoeften van de moderne markt op het gebied van functionaliteit, milieubescherming en duurzame ontwikkeling.