Hoe wordt het ademendheidsmechanisme van functionele lucht-through niet-geweven stof bereikt?

Functionele lucht-door niet-geweven stof is een materiaal met uitstekend ademend vermogen, dat veel wordt gebruikt in medische en gezondheidszorg, persoonlijke verzorging en industriële bescherming. Het ademendheidsmechanisme wordt voornamelijk bereikt door ontwerp van vezelstructuur, webvormingsprocesoptimalisatie en nabewerkingstechnologie. Het volgende is een gedetailleerde analyse van het vormingsprincipe en beïnvloedende factoren van het ademend vermogen vanuit meerdere perspectieven:

Vezelopstelling en poriënstructuur
Microporeus netwerk: het ademend vermogen van functioneel ademende niet-geweven stoffen hangt af van het microporeuze netwerk gevormd door de gaten tussen vezels. Met deze microporiën kan luchtmoleculen doorgaan terwijl grotere deeltjes of vloeistoffen worden geblokkeerd door penetratie.
Vezeldiameter en afstand: fijnere vezels en geschikte afstand kunnen meer microporiën vormen, waardoor het ademend vermogen wordt verbeterd. Ultrafijne vezels die worden geproduceerd door smeltblaasproces hebben bijvoorbeeld een hoog specifiek oppervlak en dichte microporeuze structuur, wat zeer geschikt is voor het maken van efficiënte ademende materialen.
Driedimensionale structuur: sommige niet-geweven stoffen gebruiken driedimensionale vezelopstelling om het luchtcirculatiekanaal in het materiaal te vergroten, waardoor het ademendheidseffect verder wordt verbeterd.
Invloed van webvormingsproces
Smeltbleesmethode: het smeltblauwproces strekt het gesmolten polymeer uit tot ultrafijne vezels door middel van hoge snelheidsluchtstroom en zet ze willekeurig af om een ​​vezelweb te vormen. Het niet -geweven stof dat door dit proces wordt geproduceerd, heeft een extreem hoge porositeit en uniforme microporeverdeling, wat een belangrijke bron van ademendheid is.

Spunbond: het spunbond -proces vormt een grover vezelweb via continu spinnen en tekenen. Hoewel de poriegrootte groot is, kunnen de luchtpermeabiliteit en sterkte worden uitgebalanceerd door de vezeldichtheid aan te passen.
Hydoentanglement: het hydoentangleringsproces maakt gebruik van hogedrukwaterstroom om het vezelweb te versterken, zodat de vezels een strakke en ordelijke verbinding vormen. Deze methode kan een bepaalde luchtpermeabiliteit behouden en tegelijkertijd de sterkte waarborgen.
Naaldponsen: het naaldponsproces compacteert de vezellaag door mechanische naaldponsen om een ​​driedimensionale structuur te vormen met een bepaalde porositeit. Dit proces is geschikt voor de productie van hoogwaardig en ademende functionele niet-geweven stoffen.
De rol van nabewerkingstechnologie
Oppervlaktemodificatie: hydrofiele of hydrofobe behandeling van het oppervlak van niet -geweven stoffen kan de luchtpermeabiliteit veranderen. Hydrofiele coatings helpen bijvoorbeeld bij het absorberen van vocht en versnellen verdamping, waardoor indirect de luchtpermeabiliteit wordt verbeterd.
Heet rollen of chemische binding: deze versterkingsmethoden verbinden de vezels samen via lokale verwarming of chemische reagentia om een ​​stabiele poriestructuur te vormen. Een matige mate van binding kan een evenwicht tussen ademendheid en sterkte garanderen.
Lamering van meerdere lagen: lamineren van niet-geweven lagen met verschillende functies, zoals het toevoegen van een waterdicht membraan of antibacteriële laag buiten de ademende laag, kan meer functies bereiken zonder ademend vermogen op te offeren.
Invloed van materiële selectie
Polypropyleen (PP): polypropyleen is een van de meest gebruikte grondstoffen voor niet -geweven stoffen. Het kan een uniforme microporeuze structuur vormen vanwege zijn goede flexibiliteit en verwerkbaarheid.
Polyester (PET): Polyestervezel heeft een hogere sterkte en hittebestendigheid en is geschikt voor scenario's die een hogere duurzaamheid vereisen. Het ademend vermogen kan echter enigszins inferieur zijn aan polypropyleen.
Bio-gebaseerde materialen: nieuwe biobaseerde vezels (zoals PLA of cellulose) worden geleidelijk gebruikt bij de productie van niet-geweven stof. Deze materialen zijn niet alleen milieuvriendelijk, maar kunnen ook een uniek ademend vermogen hebben.
Afweging tussen ademend vermogen en andere eigenschappen
Ademend vermogen versus waterdichtheid: het verbeteren van ademend vermogen kan het waterdichte vermogen van het materiaal verminderen en vice versa. Daarom is het bij het ontwerpen van functionele niet -wovens noodzakelijk om de beste balans te vinden volgens het specifieke toepassingsscenario. Medische maskers moeten bijvoorbeeld een balans vinden tussen ademendheid en filtratie -efficiëntie.
Ademend vermogen versus sterkte: te veel microporiën kunnen leiden tot een afname van de materiaalsterkte, dus dit probleem moet worden opgelost door het optimaliseren van vezelopstelling en versterkingsproces.

Het ademende mechanisme van functionele ademende niet-wovens wordt voornamelijk bereikt door de gecombineerde werking van vezelopstelling, webvormingsproces en nabewerkingstechnologie. De kern is om een ​​uniform en stabiel microporeus netwerk te bouwen waarmee luchtmoleculen vrij kunnen stromen bij het voldoen aan specifieke toepassingsvereisten.